ś.p. kpr. KOP Stanisław Buczak (09.01.1916 – 20.07.1998)
Urodził się 09.01.1916 roku w miejscowości Ucisków w powiecie Busko Zdrój w województwie kieleckim. Po ukończeniu Szkoły Powszechnej w Nowym Korczynie i Kursu Przysposobienia Wojskowego II Stopnia w 4. pp Legionów w Kielcach, wstąpił ochotniczo do służby wojskowej w 17. pp w Rzeszowie. Po krótkim przeszkoleniu wcielony został do Centralnej Szkoły Podoficerskiej KOP w Osowcu jako elew. W 1937 roku ukończył szkołę w stopniu kaprala i przydzielony do Szkoły Podoficerskiej w Batalionie KOP „Berezwecz”, jako instruktor, d-ca drużyny. Na początku 1939 roku przegrupowany wraz z jednostką do Żywca jako d-ca placówki w schronisku „Lipowska”, w Beskidzie Żywieckim. W czasie działań wojennych został okrążony przez wojska niemieckie, a unikając niewoli powraca w rodzinne strony gdzie działa w organizacji Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej, ucząc zrzeszonych w tej organizacji znajomości broni. Bierze czynny udział w odbiorze i zabezpieczaniu broni z rzutów powietrznych z baz włoskich. W ramach działalności dywersyjnej brał bezpośredni udział przy rozbrajaniu posterunku żandarmerii w Nowym Korczynie, działając pod pseudonimem „Jastrząb”. Po zakończeniu działań wyjechał na Ziemie Odzyskane, gdzie organizuje sieć handlową spółdzielczości Samopomoc Chłopska. W 1952 roku zwolniony z pracy ze Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Zielonej Górze z uwagi na służbę w Korpusie Ochrony Pogranicza i Armii Krajowej - stanowił „element klasowo obcy”. Niemożność otrzymania pracy na tym terenie skłoniło go do wyjazdu, do Warszawy, gdzie podejmuje pracę w organizacjach handlowych, kończąc równocześnie Technikum Ekonomiczne. Przez cały okres pracy, aż do przejścia na emeryturę w 1981 roku, pracował w jednostkach handlowych jako technik ekonomista. Był aktywnym członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w środowisku „Jodła”. Był również współorganizatorem Klubu Byłych Żołnierzy KOP w Węgierskiej Górce, a następnie wraz z Zygmuntem Syryczyńskim głównym współzałożycielem Społecznego Zespołu Upamiętniającego Tradycje Korpusu Ochrony Pogranicza. Potem został członkiem Stowarzyszenia Weteranów Polskich Formacji Granicznych. Posiadał szereg odznaczeń: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Kampanii Wrześniowej oraz wiele odznaczeń resortowych. Do SWPFG należał od 18.06.1997 roku. Wcześniej członek Zarządu SZUTKOP. Zmarł 20.07.1998 roku i został pochowany na Cmentarzu Wolskim w Warszawie.